Ik hoorde Agnes Jongerius op de radio deze week. De Jongerius van de FNV, weet u nog. Ze gaat voor de PvdA naar het Europarlement (en als je nummer 2 staat, kom je er ook wel).

Ik dacht met weemoed terug aan de tijd dat de vakbonden nog in het nieuws waren en wisten hoe je mensen de straat en werkgevers de kast op kreeg (“Willen we naar de Dam, dan…”).
In de laatste paar jaar is het akelig stil geworden. Geen strategie, geen visie meer. En communicatief alleen nog gemompel over verworven rechten, waar jongeren en ZZP’ers zich niet ik herkennen.

Maar er is hoop! Onderzoek van de Rotterdam School of Management en Panteia/EIM toont aan, dat sociale innovatie voor 75% bepalend is voor de innovatiekracht van bedrijven. Vreemd eigenlijk, ik heb nog nooit een werkgever horen pleiten voor een persoonlijker en menselijker relatie met zijn medewerkers. Ja, langer doorwerken, of afschaffen van overwerktoeslagen. Maar meer menselijke contact? nee, nooit gehoord. Terwijl je dáár blijkbaar het verschil kan maken met je concurrenten.

Dus vakbonden: dit is jullie kans! Op de barricaden. Niet voor meer pensioen of meer loon. Welnee, eis elke dag een ‘hug’ van de directeur, dan schiet de werkgelegenheid (en jullie aanhang) omhoog!
En het levert een ijzersterke frisse boodschap op, met prachtige plaatjes…